Blacha a woda
Obecność wody wewnątrz struktury dachu i pokrycia z metalu przyśpiesza proces korozji i tym samym, zmniejsza znacznie żywotność obiektu. Jako metal nieżelazny, stop wchodzi w reakcję z głównymi składnikami atmosfery takimi jak: H2O (para wodna), SO2 (dwutlenek siarki), NaCl (sól morska) i CO2 (dwutlenek węgla).
Pierwszą reakcją stopu cynk-tytan w obecności tlenu i wody jest wytwrzozenie się wodorotlenku cynku Zn(OH)², który w obecności dostatecznego stężenia CO2, pochodzącego z powietrza, pozwala na utworzenie ochronnej warstwy patyny, czyli hydroksywęglanu cynku. Tak więc ważnym jest, aby powierzchnia blachy była wentylowana w sposób zapewniający dostęp CO2 w dostatecznej ilości tak, aby pozwolić na wytworzenie się ochronnej patyny. Uwaga ta dotyczy głównie strony spodniej . PLUS®, czyli stop cynk-tytan zabezpieczony specjalną powłoką od strony dolnej, znajduje zastosowanie w sytuacjach, gdy nie można zapewnić właściwej wentylacji pokrycia od strony spodniej (uniemożliwia to wytworzenie patyny) oraz gdy zastosowane podłoże z płyt drewnopochodnych lub drewniane, zabezpieczone impregnatami reagującymi niekorzystnie ze stopem cynkowo-tytanowym.
Czynniki mogące spowodować pojawienie się wody po stronie dolnej blachy cynkowo-tytanowej.
- Niekontrolowane zjawisko kondensacji pary wodnej.
- Nie zapewnienie odpowiedniej szczelności połączeń
Powyższe czynniki są często efektem wadliwego i niedokładnego wykonania pokrycia.
Zjawisko kondensacji
Zjawisko kondensacji pojawia się w następujących przypadkach:
- Gdy występuje różnica w temperaturze metali (tzw. promieniowanie szczątkowe)
- Gdy występuje różnica temperatury powietrza w cyklu dzień/noc (tzw. rosa naturalna)
- Migracja pary wodnej przez warstwy materiałów tworzących przegrodę zewnętrzną budynku, od strefy cieplejszej do zimniejszej.
Kondensacja dzień/noc
Woda skraplająca się na spodniej powierzchni pokrycia może penetrować w niższe warstwy przegrody, doprowadzając do ich trwałego zawilgocenia (chodzi szczególnie o izolację termiczną). Uwzględnienie powyższego zjawiska jest konieczne przy projektowaniu układu warstw przegród budowlanych.
Migracja pary wodnej – wymiana cieplna przegrody
Kondensacja pojawia się wtedy, kiedy powietrze nasycone jest wilgocią i osiągnie temperaturę rosy. Przedstawiony obok wykres pozwala określić temperaturę, w jakiej występuje kondensacja pary wodnej wewnątrz przegrody zewnętrznej budynku. Wartość temperatury rosy jest zależna od przewodności cieplnej materiałów, z których składa się przegroda oraz ich odporności na przenikanie pary wodnej. Zastosowanie membran pełniących funkcję paroizolacji i uszczelnienia, pozwala ograniczyć przenikanie pary ze strefy cieplejszej do zimniejszej. Niestety w większości przypadków przy nieprzestrzeganiu zasad układania izolacji (stosowanie zbyt małych zakładów, dziurawienie membrany elementami mocującymi,) skuteczność działania membrany jest ograniczona. Układ warstw w projektowanej przegrodzie powinien uniemożliwić wystąpienie kondensacji na wewnętrznej powierzchni ściany, nawet w warunkach minimalnej krotności wymian powietrza. Dodatkowo montaż zawilgoconych płyt izolacji termicznej (z powodu złych warunków magazynowania lub niewłaściwego zabezpieczenia przed warunkami atmosferycznymi w trakcie budowy) może prowadzić do zwiększenia wilgotności wewnątrz przegrody.
Szczelność pokrycia dachu z blachy
Wpływ deszczu i wiatru
Deszcz i wiatr są tymi czynnikami atmosferycznymi, które narzucają zastosowanie odpowiedniego systemu krycia, w zależności od typu przegrody (dach lub elewacja).
Przy wykonywaniu pokryć dachowych należy zwrócić szczególną uwagę na:
- Prawidłowość doboru metod łączenia elementów tworzących pokrycie dachu
- Jakość wykonania obróbek wszystkich elementów wystających ponad pokrycie dachu (kominy, okna połaciowe, attyki itd.).
- Staranność wykonania systemów odprowadzania wody.
Przy wykonywaniu pokryć elewacyjnych należy zwrócić szczególną uwagę na:
- Zapewnienie szczelności połączeń, aczkolwiek drobne infiltracje wody są tolerowane, jeśli po wewnętrznej stronie okładziny woda ma możliwość ściekania bez kontaktu z warstwą ocieplenia.
- Zwiększone rygory szczelności w przypadku stosowania na ścianach kurtynowych, które muszą spełniać maksymalne wymagania pod względem nieprzepuszczalności powietrza i wody.
Przykład uproszczony: Dla temperatury zewnętrznej 13°C i budynku o wilgotności względnej 75% ogrzewanego do 22°C, na przykład pływalni, odczytanie z wykresu pozwala ustalić pojawienie się kondensacji w przegrodzie przy 17,5°C.
Obciążenie śniegiem
Nagromadzenia śniegu na pokryciu dachowym jest czynnikiem negatywnie wpływającym na szczelność tegoż pokrycia. Na ten problem należy zwrócić szczególną uwagę w przypadku gdy istnieje możliwość zalegania śniegu przez okres najmniej trzech tygodni.
Powtarzające się cykle zamarzania i topnienia są powodem zmiany śniegu w lód, co prowadzi do:
- Wzrostu gęstości śniegu
- Wzrostu ciśnienia hydrostatycznego wody w przekształconym śniegu, pogarszając w ten sposób szczelność pokrycia (możliwość infiltracji poprzez materiał zwiększenie kapilarności na łączeniach)
Kity uszczelniające
nie zaleca stosowania kitów uszczelniających w celu poprawy szczelności pokryć. Tylko w niektórych przypadkach uzasadnionych sytuacjach ich użycie jest dopuszczalne. Należy stosować tylko i wyłączne kity neutralne w stosunku do stopu cynkowo-tytanowego, zapoznając się dokładnie z instrukcją stosowania, dołączoną przez producenta. Komponenty oparte na polimerach typu MS, bez rozpuszczalnika na ogół są dozwolone. Użycie kitów zawierających silikon acetynowy jest zabronione z uwagi na obecność rozpuszczalnika protonogenowego, który działa niszcząco na stop cynkowo – tytanowy.